شایعه خرید نانی تقریبا به یک امر معمولی برای همه یوونتوسی ها تبدیل شده است.قهرمان ایتالیا همیشه به نانی علاقه مند بوده و این امر تقریبا مثل یک عشق یک طرفه بوده و هیچ گاه این انتقال صورت نگرفته است.


اما امروز برطبق گزارش توتواسپرت در اقدامی جالب ممکن است انتقال نانی به تورین با رفتن براردی به منچستر به سرانجام برسد.


در حالی که فقط چند روز به پایان نقل و انتقالات زمستانی باقی مانده است بپه ماروتا حداقل خواهان انتقال قرضی این وینگر پرتغالی با حق انعقاد قرارداد دایمی در پایان فصل شده است.


نانی هم از این انتقال به سری آ باید راضی باشد چرا که با وجود خوآن ماتا , یانوزای و اشلی یانگ دیگر فرصت بازی در الدترافورد را پیدا نمی کند و نانی در این فصل فقط 8 بازی را برای شیاطین سرخ انجام داده است.


توتو اسپرت مدعی شده است که اگر سران منچستر با پیشنهاد یووه مخالفت کنند , ممکن است به عنوان بخشی از قرارداد, دومینیکو براردی 19 ساله آینده دارترین بازیکن حال حاظر کالچو و یوونتوس را در لیگ جزیره و در کنار وین رونی و ون پرسی ببینیم.


باید صبر کرد تا دید سرانجام این انتقال تکراری صورت می گیرد یا خیر؟

  یوونتوس دوباره برد و حریف خود را شکست داد.فاصله ی زیاد با تعقیب کنندگان. تیم کنته با شکست تیم گارسیا و تاکتیک متفاوتی که کنته در مقابل با تیم بنیتز اعمال کرد، توانست قدرت خود را ثابت کندT سرد منجمد کرد و به سرعت پخت. کنته استراتژی برنده را انتخاب کرد. حصار بیشتر اما بدون به هم ریختن آرایش تیم. تاکتیکی که بسیار کارامد است زیرا در جنگ باید باهوش بود و کنته و تیم او این گونه هستند.

1- نتیجه ی جدال لفظی. بسیاری از کلماتی که نابجا استفاده شدند و بسیاری از اظهارنظرهای مهمل.توتی و دروسی صفر گرفتند.دسانتیس بعد از بازی که با ظاهرسازی می خواست نظریه ی خودش راجع به ارتباط فوتبال و حمایت های کمیته های ورزشی از یوونتوس را ثابت کند با برهانی غیر منطقی.”یوونتوس قوی تر است زیرا سیستم فوتبال ایتالیا او را قوی تر کرده است.وقتی ما مسابقه می دهیم،ممکن است که ببازیم یا ببریم؛اما چیزی که باقی می ماند نتیجه ی مسابقه است.یوونتوس در استادیوم جدیدش بازی می کند که این مزیت برای آن ها به شمار می رود و این نتیجه ی مهارت های کمپانی یوونتوس در رایزنی با سیستم فوتبال ایتالیا است.سیستم در کنار ماست.”ان ها استحقاق اظهار نظر را ندارند. و امیدواریم یک روز تعریف و تمجید جای جدال های بی مورد را بگیرد.

2- یک بازیکن عالی نظیر دروسی نباید کنترل خود را از دست بدهد.دیروز در چلنج با کیلینی نتوانست پیروز شود و موجب شد بازی یک طرفه شود(سنگ قبری بر روی نتیجه قرار داد).اما در ادامه طوری عکس العمل نشان می داد انگار که خطایی نکرده است.

3- لیاییچ،که با خطایی که در نیمه ی اول مرتکب شد و با خطایی که در نیمه ی دوم بر روی پوگبا کرد که داور می توانست کارت قرمز مستقیم به او بدهد،چهره ی خود را لکه دار کرد.چه غیر حرفه ای!

4- چگونه گل می خورند؟ تیم رم تقریبا به اندازه ی نصف گل هایی که در این فصل خورده اند را در این بازی دریافت کردند.

5- بناتیا و کاستان.جفتی که گفته می شد در لیگ بهترین هستند.دو دفاع مرکزی که اشتباهاتی را داشتند.دفاع مراکشی که به خوبی نتوانست ویدال را در صحنه ی گل مهار کند و همچنین در گل دوم که بونوچی را یارگیری نکرده بود و همچنین کاستان،آه کاستان او فوتبال را با والیبال اشتباه گرفته بود.

6- توتی.مثل یک شبح از جریان بازی در نیمه ی دوم محو شده بود.او در جریان بازی مخصوصا در نیمه ی دوم مثل پیرمردها راه می رفت.

7- پیانیچ.بهترین آنها. تنها خطر بر روی دروازه ی بوفون توسط او انجام شد. بد شد که مصدوم شد،تنها راهش برای نجات همین بود.

8- خطوط کناری. لیختشتاینر و آساموا در جدال با دودو و مایکون موفق بودند. حضور و پوشش مناسب.

9- دفاع یوونتوس.سنگر بارتزالی.بونوچی و کیلینی برای گلزنی یورش می بردند.3 دفاعی که نشان دادند در لیگ بهترین اند.آن ها خواستند که جالوروسی را شکست دهند تا برتریشان را ثابت کنند.حالا مسابقه تقریبا در تعادل برگزار می شود.بارتزالی مانند دیوار،کیلینی با استارت خودش ،دروسی را وادار به خطا بر روی خود کرد تا بازی عملا به پایان برسد و بونوچی که مانند بمب گذار می دود.عجب سه نفر آسی!

10 -مهاجمان، توز و یورنته،آن ها مبارزه کردند و به شدت عرق ریختند.توز از کلاه شعبده بازی بیرون آمد و ویدال را صاحب توپ کرد.

11- ده برد پیاپی.عددی که از زمان کارکانو به آن نرسیده بودند.10 را می توان به دو پادشاه امروز و دیروز.دیوید ترزگه،پادشاه گلزنان خارجی تیم و پادشاه آرتورو ویدال،هافبکی که همانند یک مهاجم گل می زند و کسی که برای توپ طلا می جنگد.آنتونیو کنته که رهبری مدیریتی،تاکتیکی،هوشی و قلبی را برده است.بازیکنان پشت سر او،او به عنوان فرمانده،بازیکنان را مانند مهره هایی حرکت می دهد.

  در هفته ای که از 4 تیم صدرنشین فقط رم پیروز میدان بود؛ دیو تیلور تیم منتخب را در سیستم 4-3-2-1 انتخاب کرد.

دروازبان
(آلبرتو فریزون از کاتانیا): هشتمین بازی بود که از ابتدا در ترکیب تیمش بود. دروازبان 26 ساله ی ایتالیایی بعد از نمایش خوبش در سن سیرو مقابل میلان در ترکیب قرار گرفت. که دو سیو پی در پی بسیار سخت داشت که شامل شیرجه ای برای مغلوب کردن رولاندو و کشیدن توپ از دهانه ی دروازه می شد. چه استوار

مدافعین
(لوکا آنتونینی از جنوا): با تغییر مکان های مناسب خود مانع حرکات بازیکنان مقابل می شد. از همه ی نبردهای تک به تک موفق بیرون آمد و دو تکل صحیح بسیار دشوار زد. او همچنین گل دوم را بر روی دوندگی خوبش بر روی توپ برگشتی به ثمر رساند. همچنین پاس گلش به سباستین دی مایو موجب شد که مسابقه 3-3 مساوی شود. چه قابل تضمین

(مهدی بناتیا از رم): بار دیگر دفاعی عالی در همه ی موقعیت ها و تیم را با شارژ روحی مناسب و پوشش مناسب رو به جلو حرکت می داد. دفاع کردن را با هوش بالای در پیش دستی و پیش بینی حرکات تیم مقابل، بسیار ساده به نظر می رساند و توانایی او برای جلوگیری از حمله ی تیم مقابل استثنایی است. چه صعب العبور

(آندره دیاز از لاتزیو): پیشکسوت برزیلی با تجربه ی بالای خود، لحظه ای از یارگیری با توز غفلت نکرد.پاهایش را در زمان و مکان مناسب استفاده می کرد. چه مصمم

هافبک ها
(عبدولای کوونکو از لاتزیو): با دوندگی خوبش به تیم کمک کرد و در استحکام دفاعی کامل بود. همچنین با پاس خوب او پنالتی برای لاتزیو بدست آمد و حتی می توانست زودتر به گل برسد، اگر بوفون بر روی پاس عمقی اول هوشیار نبود. چه متمرکز

(آلبرتو آکویلانی از فیورنتینا): اولین هت تریکش را بدست آورد که با گل اولش از روی نقطه ی پنالتی با شیرجه ی کوتاهش همراه بود، که قبل از به پایان رسیدن نیمه ی اول بدست آمده بود.با نمایش خوبش و شیرجه ی زاویه دار خود صاحب پنالتی دیگری شد؛ قبل از اینکه هواداران در هنگام تعویض او را ایستاده تشویق کنند. چه احساسی و فریبنده. چه شیرجه هایی

(فابیو رینائودو از کاتانیا): هافبک 26 ساله ی آرژانتینی، که به تازگی از اسپورتینگ لیسبون به کاتانیا پیوسته در دومین بازی خود، بهترین بازیکن زمین شد.او ترسی نداشت و برای هر توپی می جنگید و در هر کاری که انجام می داد، قاطع و محکم بود. چه بی تردید

وینگر ها
(السیو چرچی از تورینو): بازیکن زمین در دقیقه ی سوم توپ را به تور دروازه رساند، اما آفساید بود. بار دیگر و تنها یک دقیقه ی بعد گل سالمی را به ثمر رساند. مشکلات زیادی را برای آتالانتا ایجاد کرد و بر روی خطای قابل بحثی که بر روی او کردند، یک پنالتی برای تیمش گرفت. چه بر روی ریتم

(دریس مرتنس از ناپولی): همیشه هدفش گل زنی هست، همانند دو باری که توپ را به تیر کوپید و ضربه ی خوبی که با سر زد ولی به بیرون دروازه رفت. دومین نفری بود که بیشترین لمس توپ را داشت و همچنین در برنامه ی حمله های ناپولی به خوبی جای داشت. چه دوست داشتنی

(ژروینیو از رم): بارها مثل رعد از گوشه ها فرار می کرد و ارسال هایی را بر روی دروازه ی حریف می کرد. گل دوم را بعد از رقص پا در گوشه ی محوطه ی جریمه زد، قبل از عبور از میان 3 دفاع.چه پرشکوه

مهاجم هدف
(فرناندو یورنته از یوونتوس): شیر شاه مهره ی آس یوونتوس بود و پس از اخراج بوفون و تنها شدن در نوک حمله به سختی کار کرد. این مهاجم با قرار گیری در مکانی مناسب و لحظه ای نگاه به دروازه توپ را از فاصله ی 10 یاردی به تور نشاند. چه مهاجمی